• Nauka zdalna


        • PIĄTEK 20.11.2020

          Temat dnia: Piosenka w rytmie deszczu

          • „Muzyka deszczu” – wsłuchanie się w odgłosy deszczu, bębnienie o parapety, szyby. Prowadzący zachęca dzieci, by wsłuchały się w „deszczową muzykę” i z zamkniętymi oczami spróbowały ustalić sytuację, która towarzyszy odgłosom podczas deszczu. Dzieci wspólnie ustalają okoliczności, np. krople deszczu uderzają o szyby, a następnie podają odpowiednie uzasadnienie. W ramach doskonalenia umiejętności uważnego słuchania dzieci mogą spróbować naśladować rozpoznane dźwięki, np. stukając o szybę.

          https://www.youtube.com/watch?v=mbNPNm-ORSM

          • „Pomysłowa orkiestra” – wydobywanie dźwięków z dostępnych materiałów i naśladowanie odgłosów deszczu. Prowadzący zachęca dzieci, by spróbowały podać jak najwięcej określeń pasujących do deszczu o różnej intensywności. Zadaje pytania, np.:

           – Jakie określenia pasują do małego, a jakie do dużego deszczu?

           – Kto cieszy się, a kto złości na widok deszczu?

           – Jaki może być deszcz?

          Następnie pokazuje dzieciom różne materiały, które można wykorzystać do naśladowania „melodii” deszczu, np. folie, kartony, arkusze papieru. Prowadzący, improwizując, opowiada o deszczu i zachęca dzieci, by nie używając słów stworzyły muzykę deszczu, np. Za oknem padał mięciutki, lekki deszcz. Słychać było, jak delikatnie dotyka wszystkich parapetów. Po chwili na niebie pojawiła się wielka, czarna chmura, która nie wróżyła nic dobrego. Drobne kropelki zamieniały się w coraz grubsze, a w końcu w złośliwe lodowe kule, które strasznie hałasowały, spadając. Nagle zaczął wiać silny wiatr – gwizdał, przyśpieszał i zwalniał. Jednak to on uwolnił niebo od szarości. Do końca dnia padał tylko lekki deszczyk, który wydawał się zupełnie niegroźny.

          • „Omiń kałuże” – zabawa ruchowa. Prowadzący zachęca dzieci do podskakiwania z nogi na nogę i poruszania się w ten sposób po sali. Na hasło: kałuża dzieci zatrzymują się, łączą stopy i wykonują skok w przód. Dla zróżnicowania prowadzący może używać precyzyjnych określeń, np. duża kałuża, mała kałuża, kałuża z błotem. Dzieci przeskakują „kałuże” i dostosowują długość skoku do sugestii prowadzącego. Zwycięzca zostaje nagrodzony brawami.

          • „Sześć parasoli” – masażyk według M. Bogdanowicz, poszerzenie doznań dzieci o zmysł dotyku, komunikowanie się pozawerbalne przez dotyk. Prowadzący prosi dziecko, aby usiadło przed nim. Czyta wiersz i rysuje na plecach dziecka wzór parasola. Po kilku odczytaniach tekstu następuje zmiana ról. By utrwalić określenia, prowadzący zachęca do wskazania na przedmiotach i zabawkach zgromadzonych w sali takich motywów dekoracyjnych, jakie występują na parasolach opisanych w wierszu.

           Sześć parasoli

          Kiedy deszcz na dworze pada,

          to w szatni stoi kolorowych

          parasoli gromada.

          Ten pierwszy w esy-floresy –

          to parasol Teresy.

          Drugi – czerwony w kółka –

           to parasol Jurka.

          Trzeci – beżowy w kropki –

           to parasol Dorotki.


          CZWARTEK 19.11.2020

          Temat dnia: Bawimy się paluszkami

          • „Paluszki nie do jedzenia” – zabawa dydaktyczna. Rodzic pokazuje dzieciom poszczególne palce, podaje ich nazwy: To jest kciuk, pokażcie kciuk. To jest palec wskazujący, pokażcie palec wskazujący itd.  

          • „Duchy łakomczuchy” – utrwalenie piosenki, zabawa ruchowa przy piosence. Podczas zwrotek dziecko poruszają się, naśladując duchy. Na słowa: To duchy, to duchy, to duchy łakomczuchy…, dziecko zatrzymują się i głośno recytuje tekst. 

          • „Zabawy paluszkowe” – ćwiczenia małej motoryki. Dzieci powtarzają słowa prostych rymowanek, wykonując jednocześnie odpowiednie gesty.

          Powitanie: 

          Gdy się rączki spotykają,
          To od razu się witają. (dzieci podają sobie dłonie)
          Gdy się kciuki spotykają,
          To od razu się witają. (dotykają się kciukami)
          Gdy się palce spotykają,
          To od razu się witają. (dotykają się palcami)

          Dwie ręce, dziesięć palców

          Ja dziesięć palców mam, (dzieci pokazują dziesięć palców obu dłoni)
          Na pianinie gram. (naśladują grę na pianinie)
          Ja dwie ręce mam, (pokazują obie dłonie ze ściągniętymi palcami)
          Na bębenku gram. (naśladują grę na bębnie)
          Ja dziesięć palców mam (pokazują dziesięć palców obu dłoni)
          I na trąbce gram. (naśladują grę na trąbce)
          Ja dwie ręce mam (pokazują obie dłonie ze ściągniętymi palcami)
          I zaklaszczę wam. (klaszczą)

          Kanapka

          Najpierw chleb pokroję, (dzieci krawędzią jednej dłoni imitują gest krojenia na drugiej)
          Masłem posmaruję. (jedną dłoń przesuwają wzdłuż drugiej, w dwóch kierunkach)
          Na to ser położę. (kładą jedną dłoń na drugiej)
          Pomidora też dołożę. (kładą jedną dłoń na drugiej)
          I posolę, i popieprzę, (naśladują gest sypania soli)
          Żeby wszystko było lepsze.
          Już nie powiem ani słowa,
          Bo kanapka jest gotowa. (łączą w poziomie dwie dłonie)
          Następnie dzieci w kartach pracy liczą wyprostowane palce i przy dwóch dłoniach przyklejają odpowiednią
          liczbę naklejek, a przy ostatniej – samodzielnie rysują odpowiednią liczbę dowolnych elementów.

          ŚRODA 18.11.2020

          Temat dnia: Mój przyjaciel duch

          • „Duchy” – zabawa ruchowa. Dzieci przy dźwięku tamburyna lub klaskania w dłoń, w szybkim tempie, przemieszczają się po sali. Kiedy tamburyn milknie, rodzic wydaje komendę: Uwaga! Duchy!, a wtedy przedszkolaki, „zamienione w duchy”, wolno i bezszelestnie poruszają się po sali. Na dźwięk tamburyna lub klaśnięć w dłoń ponownie stają się dziećmi.

          • „Kacper – przyjazny duch” – rozmowa o duchach będących bohaterami książek i filmów dla dzieci. Rodzic rozkłada przed dzieckiem książki oraz płyty z wybranymi filmami, których treść dotyczy duchów, następnie pyta:

          Czy znacie jakiegoś ducha – bohatera książki albo filmu? Opowiedzcie mi o nim.

          Nauczyciel może zadawać dodatkowe pytania:

          – Czy ten duszek, o którym mówisz, pomagał innym? Co dobrego robił?

          – Czy bałeś się tego ducha?

           – Czy polubiłeś go?

          Link do bajki pt. Kacper przyjazny duszek: https://www.youtube.com/watch?v=GYrVLzKTQ9g

          • „Duszki łakomczuszki” – rozwijanie ekspresji ruchowej przy muzyce, przypomnienie słów piosenki. Dzieci wspólnie powtarzają za rodzicem słowa piosenki. Rodzic, wypowiadając wersy piosenki, może zmieniać głos i tym samym zachęcać dzieci do naśladowania duszków. Następnie dzieci śpiewają piosenkę i ilustrują ruchem słowa.

          https://www.youtube.com/watch?v=jUHGauAYIN8



          WTOREK 17.11.2020


          Temat dnia: Strachy na strychu

          ·         „Duchy łakomczuchy” – nauka piosenki. Dzieci rytmicznie recytują fragment piosenki (To duchy, to duchy, to duchy łakomczuchy, to duchy łakomczuchy, uuuuu…) z różnym natężeniem: cicho, średnio głośno, bardzo głośno.

          Link do piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=jUHGauAYIN8

          ·         „Która ręka jest lewa?” – zabawa dydaktyczna na podstawie scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej. Dzieci stoją przed rodzicem. W dwóch koszykach znajdują się kolorowe frotki. Rodzic wydaje polecenia:

          – Podskakujemy w miejscu… Dosyć, stańcie teraz cichutko i połóżcie obie dłonie na klatce piersiowej. Przesuwamy dłonie w stronę bijącego serca. Czujemy bicie serca i wsłuchujemy się w jego rytm… Serce mamy po lewej stronie. Żebyście zapamiętali, każdemu założę teraz frotkę na tę rękę, która jest najbliżej serca (rodzic zakłada dzieciom frotki na ręce).

           – Proszę podnieść do góry rękę z frotką (dzieci podnoszą ręce). To są lewe ręce.

           – Ciekawa jestem, czy potraficie założyć drugą frotkę na kostkę swojej lewej nogi (rodzic rozdaje frotki).

          – Frotki są na lewych nogach. Proszę przesunąć lewą dłoń wzdłuż lewej nogi. Proszę podnieść do góry tę rękę, na której nie ma frotki. To jest prawa ręka. Prawą dłoń kładziemy na prawej kostce. A teraz na prawym kolanie.

          – Kładziemy się na plecach i podnosimy lewą nogę. Opuszczamy. Podnosimy prawą nogę. Opuszczamy. A teraz robimy rowerek.

           – Proszę wstać (rodzic rozdaje dzieciom woreczki gimnastyczne) i położyć woreczek po swojej lewej stronie. Wyciągamy lewą rękę w lewą stronę. Patrzymy w tę stronę, w lewo. Proszę położyć woreczek po swojej prawej stronie. Wyciągamy rękę prawą w prawą stronę. Patrzymy w prawo. Dziękuję.

          ·         „Dźwięki” – rozmowa na temat różnych dźwięków: miłych dla ucha, niemiłych, budzących niepokój i strach. Dzieci odgadują źródło dźwięku. W dalszej części zajęć rodzic rozpoczyna rozmowę z dziećmi: Dobrze wiecie o tym, że istnieją różne dźwięki. Jedne są miłe dla ucha, inne niemiłe, a jeszcze inne – niepokojące lub nawet przerażające. Zacznijmy od dźwięków miłych...

          Link do filmiku: https://www.youtube.com/watch?v=w-7bAERrKuo


          PONIEDZIAŁEK 16.11.2020

          Temat dnia: Dziecięce zabawy

          • „Wyliczanki- odliczanki” – nauka popularnych wyliczanek, zachęcenie do korzystania z nich w sytuacjach wyboru; rytmiczna recytacja.

          Rodzic wypowiada treść pierwszej wyliczanki i jednocześnie rytmicznie uderza dłońmi o podłogę. Powtarza tę czynność, a następnie wykonuje ją wspólnie z dzieckiem. Rodzic zachęca dziecko do recytowania wyliczanek, np. podczas ustalania kolejności użytkowania zabawek lub w sytuacjach wyboru.

           Przykłady wyliczanek do wykorzystania:

          Entliczek-pentliczek, czerwony stoliczek, na kogo wypadnie, na tego bęc!

          Ene-due-rabe, połknął Chińczyk żabę, a żaba Chińczyka, co z tego wynika? Raz, dwa, trzy – wychodź ty! Ene-due-rabe, zjadł Tadeusz żabę. Żaba Tadeusza w brzuchu mu się rusza! Raz, dwa, trzy – wychodź ty! Zosia, Kuba, Julki trzy, a Marcinem/Marysią będziesz ty! LINK DO WYLICZANKI : https://www.youtube.com/watch?v=2IX2qI81L0s

          Na podwórku bardzo gwarno, rude kury dziobią ziarno.

          Dwa aniołki w niebie piszą list do siebie. Piszą, piszą i rachują, ile kredek po-trze-bu-ją

          • „Julijanka” – zabawa ruchowa w kole ze śpiewem. Dzieci uczą się tekstu, śpiewają i ilustruje ruchem słowa śpiewanki . LINK DO ZABAWY: https://www.youtube.com/watch?v=_8t8yYpJnmM

          Julijanka

          Moja Julijanko,

          klęknij na kolanko,

          podeprzyj się w boczki,

          chwyć się za warkoczki.

          Umyj się, uczesz się

           i wybieraj, kogo chcesz.

          • „Co lubię robić w przedszkolu?” – wykonanie rysunku pastelami olejnymi, kredkami lub farbami. Dzieci rysują swoje ulubione zabawy w przedszkolu.

          • „Zgadnij, co robię” – kalambury. Dzieci bawią się w parach lub grupach. Jedno dziecko pokazuje gestem swoje ulubione zabawy lub czynności, np. te wykonywane w przedszkolu. Zadaniem drugiego dziecka lub grupy obserwatorów jest odgadnięcie, o jaką zabawę lub czynność chodzi.